Terugblik op twee dagen Johannesburg

Lieve lezers,

Het is zo raar, eergisteren zijn we aangekomen in Johannesburg, en het lijkt nu al alsof we hier een dikke week zitten. Met mijn eerste stempel ooit in het paspoort, zijn we in de namiddag aangekomen in een heerlijk luxe suite. Na een reis van 17 uur, leek ons dat wel een prettig idee. Na een prima zelf gebrouwen diner in onze keuken hebben we nog een avondje gechilld. De dag erop waren we redelijk moe, dus hebben we wat later op de dag een taxi besteld om naar Johannesburg Zoo te gaan. (Een voorproefje op de Wildlife module). Daar hebben we ook gelijk kennis gemaakt met de Zuid-Afrikaanse keuken. Ze koken er om het in een paar woorden samen te vatten: Lekker, maar erg vet. Deze dag was het heerlijk weer, (28+ graden) en zelfs al een beetje bijgekleurd.
Vandaag was de tweede dag Johannesburg. We hadden een tour geregeld die 8 uur lang zou duren. Om half 10 werden we opgehaald en zaten we met drie Australiërs in de gids zijn auto. De gids (Pieter) begon gelijk maar met vertellen, we hebben zo ongelooflijk veel informatie verkregen dat ik niet alles heb onthouden helaas. Maar wat een ongelooflijke dag.
We begonnen in Soweto, een township met 4 miljoen inwoners. Op dit moment hadden we nog weinig voorkennis over Zuid-Afrika en Johannesburg, dus we gingen er een beetje out of the blue heen. Je zou verwachten dat Soweto ongelooflijk onveilig en crimineel zou zijn, maar in tegendeel. In Soweto wonen drie soorten klassen. De rijke mensen, de middenklasse en de arme mensen. Jaarlijks worden er veel mensen naar de steden gelokt door het vooruitzicht van een baan en een beter leven. We reden eerst door de rijke wijk, en daarna liet hij ons de middenklasse wijk zien. Hier hebben we een stop gemaakt en zijn we naar het Hector Pieterson museum geweest. We zijn verder getourd naar de grote squatter camps (sloppenwijken) en daar vonden we het echt super interessant worden. Pieter reed een van de niet geasfalteerde weggetjes op en zette de auto stil. Hij zei dat we moesten wachten totdat een van de mensen van Kliptown (de sloppenwijk waar we stopten) ons gingen halen. Na een kleine minuut wachten kwam er iemand aan en begroette ons enthousiast. Onze gids liet ons met hem meegaan, en daar maakten we mee hoe die community in elkaar stak. We zagen rijen hutten bestaande uit golfplaten en lappen plastic. Dit zag er op het eerste ogenblik ongelooflijk triest uit. In deze sloppenwijk wonen 40.000 mensen en hebben 50 kraanplekken om hun water mee te delen. Per 15-20 gezinnen delen ze 1 plastic toilet die niet al te vaak werd geleegd. Je zou zeggen dat ze door deze omstandigheden niet bepaald vrolijk waren, en al helemaal niet om welvarende toeristen te zien. In tegendeel, de inwoners vonden het super dat we er waren, er werd gevraagd om foto’s van ze te maken en kleine ukkies gingen voor ons poseren wat super schattig was. De community zorgt voor elkaar en dat merkte je in alles. In Kliptown hing een super gemoedelijke sfeer. Ook was daar geen criminaliteit, aangezien ze elkaar gelijk waarschuwden als er iets aan de hand was. We hebben zijn krot vanbinnen gezien, en ik verbaasde me wat ik daar aantrof! Je kwam gelijk in zijn keuken/woonkamer. Daar stond een enorme oven, die het vaak niet deed omdat ze met illegaal stroom aftappen niet altijd goede stroom hadden. Verder was het krot voorzien van een tv, en alle spulletjes die je nodig had om een beetje te overleven. (Opvallend was, dat iedere volwassene daar een mobieltje had). Verder was er nog een piepklein slaapkamertje met een twee-persoons bed waar zijn vriendin op lag te slapen. We volgden hem naar een ander gedeelte van de sloppenwijk. Hier hadden ze een foundation opgericht. The Kliptown Youth Program, waar ze onderwijs, eten, technologie, sport en performing arts verzorgden voor de jeugd. Een ontzettend inspirerende organisatie, met veel succesverhalen. CNN heeft hun gesponsord met 20 computers met internetvoorziening, en weer een ander bedrijf heeft een TV op zonne-energie gesponsord. Na de tour hebben we alle drie een T-shirt gekocht ter sponsoring en aandenken aan deze indrukwekkende trip. In Soweto waren alle mensen ongelooflijk vriendelijk en deze wijk is veel veiliger dan J’burg city. Wel werd door Pieter gezegd, er ’s avonds niet te komen. ‘Je weet niet wat dronken mensen doen met ladies die daar niet horen te zijn’. Vlakbij Soweto was het apartheidsmuseum. In dit museum hebben we ongelooflijk veel geleerd over de geschiedenis van Zuid-Afrika en Johannesburg. We zijn hier apart doorheen gelopen en alles op eigen tempo bekeken. Ook was er een uitgebreide expositie van Nelson Mandela, hier hebben we geleerd over zijn karakter, zijn manier van leidinggeven, zijn ideeën en zijn leven als gevangene.
Na dit museum zijn we doorgereden naar downtown Johannesburg, waar we ontzettend lang met onze gids koffie hebben gedronken. Hij vertelde ongelooflijk veel over J’burg. Vroeger (voor het einde van de apartheid) was hij politieman en stond toen zeer anders in het leven als touroperator nu. We hebben ontzettend veel van hem geleerd, over hoe en waarom de criminaliteit er is, waarom en welke gebouwen allemaal leegstaan midden in de stad. (We hebben op de 50e verdieping van een vroeger 5-sterren hotel gestaan die na 1994 gesloten was) en hij heeft ons ontzettend veel plekken van J’burg laten zien. Bijvoorbeeld ook nog Mandela’s huis waar hij onlangs in is overleden. Uiteindelijk waren we pas 22.00 uur thuis! Een ervaring voor het leven.

Morgen gaan we een auto huren in Sandton, en reizen door naar Swaziland waar we een mooi hutje hebben geboekt in een game resort. Erg benieuwd, wordt vast weer een mooie ervaring!